In deze barre tijden waar er teveel ruimte op de radio is voor over geproducete popsongs is het een verademing om artiesten als Malcolm Holcombe te horen. De man is een uniek gitarist en zanger, die op meesterlijke wijze weet gestalte te geven aan zijn gedachtegang en de wereld rond hem. Toen we aankwamen in Grimbergen was hij buiten rustig zijn sigaret aan het roken. De begroeting was spontaan, als steeds, want de man heeft een hekel aan kapsones en opgefokt gedoe. Hij was zéér te spreken over de locatie, het Clubhouse dat hem wat deed denken aan een Juke Joint, de ligging aan het water, de warme lentezon. Het maakte hem allemaal uitermate goed gezind, hij keek uit naar het optreden van die avond , iets wat later zou blijken bij het weergaloze concert dat de man speelde (zie recensie). Hij wil liever niet herinnerd worden aan zijn foute verleden, iets dat wij uiteraard respecteerden. Even overwegen of we het interview op een boot zouden doen of buiten aan een tafeltje…zijn drang naar een sigaretje deed ons voor het laatste opteren. Niet te lang aub want we moeten nog eten en we willen echt wel graag op tijd beginnen spelen. Malcolm roept er Jared Tyler bij en we nestelen ons knus in de nog warme avondzon.  Wat volgt is een summiere weergave van een gesprek dat uiteindelijk vlotjes ruim een kwartier zou duren.

Eerst en vooral mijn oprechte gelukwensen voor je fantastische nieuwe plaat “Another Black Hole”.  Het is net als “Pitiful Blues” niets minder dan een meesterwerk, waar blijf je die inspiratie halen?

Meestal zijn het wel zaken die ik van dichtbij meegemaakt heb. Gebeurtenissen die me raken. Seizoenen hebben ook hun impact op mijn gemoedstoestand . Mijn kijk op de wereld, iets waar ik in geloof of waar ik ervaring mee heb.

Dus je eerder als “donker” te bestempelen songteksten zijn gebaseerd op je dagelijks leven of wereldproblemen?

Op beiden , wat gebeurt er allemaal niet rond ons tegenwoordig? Neem nu hier , naast dit kanaal is er modder, wel ik heb in Amerika modder geproefd als je begrijpt wat ik bedoel, daar schrijf ik over.

Wat komt er dan eerst in je op? De tekst of de muziek?

Daar zit niet echt een vast patroon in, de ene keer heb ik een tekst op papier en zoek ik er een melodie bij, de andere keer heb ik een tune in mijn hoofd waar ik later tekst op zet.

Wat ik me altijd al afgevraagd heb: moest een artiest als jij een jaar alleen gaan wonen op een verlaten eiland, welke platen zou je dan meenemen om naar te luisteren?

Ik zou zeker “Dark Side Of The Moon” meenemen van Pink Floyd, “Planet Waves” van Bob Dylan, iets van Weather Report, “Copperhead Road” van Steve Earle en om het even dewelke van David Olney.

Het verbaast mij wat dat je Lightnin’ Hopkins niet aanhaalt want ik dacht altijd dat hij een bron van inspiratie was voor jou qua fingerpicking en sound?

Dat klopt, die zet ik dan op een compilatie album (lacht).

Jared is niet alleen een briljant gitarist maar ik kan me ook niet van de indruk ontdoen dat hij een zéér goede vriend van je moet zijn. De manier waarop hij er in slaagt muzikaal beelden voor de geest te halen bij jouw teksten is briljanten kan enkel maar als hij je goed kent.

Hij is inderdaad briljant, en wat vriendschap betreft: we hebben mekaar nog niet vermoord maar misschien wel morgen (nemen mekaar lachend eens knus vast ? Hij is al twintig jaar een dierbare vriend!

Ik illustreer even wat ik bedoel: zowel bij “Sweet Georgia” als bij “Savannah Blues” scheppen jullie beiden een dermate sfeerbeeld dat je de indruk hebt als luisteraar om het aan de lijve zelf te ondervinden.

Dat is fijn om horen want dat is wat eigenlijk iedereen die bij deze opnames betrokken was, wou bekomen. Daarnaast hebben wij ook graag dat de luisteraar zelf zijn interpretatie maakt bij elke song. Dus eigenlijk mag iedereen het op zijn/haar manier interpreteren.

Als ik naar een nummer als “September” luister, denk ik automatisch aan een gedicht op muziek.  Nooit gedacht om een boek te schrijven of een gedichtenbundel?

Aan gedacht ergens wel, maar ik heb er gewoon geen tijd voor.

In het verleden werkte je al samen met artiesten als Emmilou Harris, Steve Earle en nu Tony Joe White, zijn er nog artiesten waarmee je graag iets samen op plaat zou zette?

Alison Kraus, daar zou ik graag ooit iets mee doen !
Jared: Dat zal er wel eens van komen want ik weet dat ze een grote fan is van Malcolm !
Alison is zo een natuurtalent, een begenadigde zangeres en nog zo eerlijk een puur, ja daar wil ik graag eens mee samenwerken.

En omgekeerd? Ik bedoel, welke artiest zou je graag eens een song van jou horen coveren?

Zonder twijfel Alisson ook!

Bedankt Malcolm en succes straks!

Jij bent bedankt man!

Toen we naar de locatie van optreden stapte nam Malcolm ons nog even gemoedelijk bij de schouder en vroeg ons: “You know what happens when you squeeze a tooth pasta tube in the middle? ” heu neen Malcolm, dat weten we niet…..”Well, then your wife gets pissed”…..

Een zalig man:  Malcolm Holcombe

Luc Meert

meer foto's